Dlaczego akcje społeczne Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi wywołały furię lewicowych mediów
Sławomir Olejniczak: Stowarzyszenie im. Ks. Skargi jest przez lewicę znienawidzone za to, że daje publiczne świadectwo o świętości życia
Przebudźmy sumienia Polaków!
Ks. Piotr Skarga
Większość zagrożeń, które opisywali i przed którymi przestrzegali nasi eksperci, rodzi się i ewoluuje na naszych oczach. Syntezy prac synodalnych, przygotowane przez episkopaty poszczególnych krajów, przerażają zawartymi w nich „propozycjami” i „sugestiami”. Dlatego jako odpowiedzialni i zaangażowani w losy Kościoła katolicy świeccy ruszamy z kolejną kampanią informacyjną, a w jej ramach – z niezwykle ciekawą konferencją poświęconą Synodowi o synodalności.
Stowarzyszenie Ks. Piotra Skargi regularnie staje w obronie fundamentów cywilizacyjnych, takich jak wolność religijna chrześcijan. Jego przedstawiciele niejednokrotnie podkreślają konieczność obrony cywilizacji. Projekty takie jak Obrona Kościoła, czy też działalność powołanego z inspiracji SKCh instytutu Ordo Iuris wskazują na skuteczność dobrej organizacji i szybkiego reagowania w obronie prześladowanych.
Niestety współcześnie bardzo często spotykamy się z lekceważeniem problemu prześladowania chrześcijan. Gazety, telewizja, internet często zwracają uwagę na prześladowania mniejszości seksualnych. Jednak jest to zjawisko w wielu przypadkach wyolbrzymione. Wszak w wielu przypadkach mniejszości seksualne są wręcz uprzywilejowaną grupą. Doszliśmy bowiem do sytuacji, że stanowią one wręcz grupę uprzywilejowaną w niektórych kręgach.
Incydentalnie prasa i portale internetowe zajmują się także kwestią praw osób niepełnosprawnych oraz sytuacją osób o innym kolorze skóry. Tym pierwszym służą ujawniane co jakiś czas pojedyncze przypadki skrajnych zachowań lub wręcz przestępstw. Obraz medialny takich przypadków ma sugerować występowanie jakiejś zorganizowanej dyskryminacji.
Podobnie w przypadku osób o innym kolorze skóry – rasizm systemowy, którego faktycznie nigdy nie było w Polsce, jest naszemu społeczeństwu przypisywany w ramach globalnych działań, takich jak mocno kontrowersyjna inicjatywa Black lives matter. Ruch ten – obok kwestii rzekomego systemowego niedostatku praw dla osób czarnych – podnosi także postulaty kojarzone z radykalnymi partiami komunistycznymi.
Organizacje zrzeszające katolików świeckich, jak choćby Stowarzyszenie ks. Piotra Skargi podkreślają, że to chrześcijanie stanowią najbardziej prześladowaną grupę religijną na świecie. Według Światowego Indeksu Prześladowań organizacji Open Doors wśród krajów najbardziej prześladujących chrześcijan znajdują się: Afganistan, Korea Północna, Somalia, Libia, Jemen, Erytrea, Nigeria, Pakistan, Iran i Indie. Jednak nie usłyszymy na ten temat wiele od złotoustych polityków, ani od zatroskanych rzekomo o losy szarego człowieka przedstawicieli mediów. Pamiętają o tym jednak organizacje konserwatywne, takie jak SKCh im. Ks. Piotra Skargi.
Tymczasem wolność praktykowania religii katolickiej sprzyja wolności człowieka jako takiej. Zdaje sobie z tego sprawę Stowarzyszenie ks. Piotra Skargi, które organizuje akcje takie jak Marsz dla Życia czy osławiona „Nie wstydzę się Jezusa”. Akcje te sprzyjają budowaniu przekonania o wartości, jaką stanowi dla człowieka jego religia.
Jak zauważył Michael Novak, to w znacznej mierze dzięki chrześcijaństwu doszliśmy do ekonomii wolnorynkowej czy też do instytucji ograniczonego rządu. Wystarczy bowiem wspomnieć, jak wyglądał świat przedchrześcijański, zdominowany przez pogaństwo. Niewolnictwo, walki gladiatorów, pogarda dla drugiego człowieka a gdzieniegdzie nawet ofiary z ludzi stanowiły codzienność. Po dziś dzień w państwach niechrześcijańskich, takich jak tak zwane teokracje islamskie czy Korea Północna obserwujemy przemoc wobec kobiet, czy szerzej rozumiane zniewolenie człowieka.
W wyniku inwazji wojsk rosyjskich na Ukrainę wielu chrześcijan zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów i wspólnot. Ci, którzy nie mieli możliwości wyjechać za granicę udali się na zachód ojczyzny. Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Księdza Piotra Skargi organizuje pomoc finansową dla katolików na zachodzie Ukrainy. Dołącz do braterskiej pomocy!
W 2023 roku ma zakończyć się nietypowy synod, zainicjowany przez Watykan jesienią 2021 roku. Co wydarzy się przez te trzy lata? Dokąd zawiedzie nas „droga synodalna” i dlaczego Kościół, mający przecież swoją naukę, Tradycję i Objawienie, został wysłany w taką drogę, której celu nie znamy i mamy go na nowo poszukiwać? Coraz więcej pytań o przyszłość Kościoła powstaje, gdy widzimy otwarcie się – szczególnie w Kościołach w państwach zachodnich – na nowinki ideologiczne i takich ludzi, którym daje się prawo pouczania Kościoła, choć sami jawnie stawiają się poza Jego ramami.
Likwidacja pomnika Księdza Piotra Skargi to wydatek co najmniej kilku mln zł i rozniecenie konfliktów społecznych. Dla powstrzymania planów urzędników w kwestii obecności pomnika zawiązał się Społeczny Komitet Obrony Pomnika Księdza Piotra Skargi, który zaprasza na najbliższą niedzielę 6 lutego do Krakowa na Mszę Św. w intencji beatyfikacji ks. Piotra Skargi.
Msza Św. o rychłą beatyfikację królewskiego kaznodziei rozpocznie się o godz. 12:30 w kościele pw. św. Piotra i Pawła przy ul. Grodzkiej. Po nabożeństwie zaplanowano publiczny Różaniec za Ojczyznę pod pomnikiem tego zasłużonego dla Polski duchownego.
Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Księdza Piotra Skargi rozpoczęło kolejną akcję. Już ponad 13 000 Polaków podpisało się pod apelem skierowanym m.in. do ministra zdrowia, sprzeciwiając się wprowadzeniu kolejnych ograniczeń przeciwepidemicznych. Stowarzyszenie apeluje do rządzących o „jasną deklarację, która zapewni nas, że w żadnej części naszego kraju nie zostanie wprowadzony lockdown, który z pewnością jeszcze bardziej pogorszy sytuację zdrowotną i ekonomiczną Polaków”.
W 2017 roku Kościół obchodził 100 rocznicę objawień w Fatimie. Członkowie Stowarzyszenia Ks. Piotra Skargi wraz z sympatykami i wspierającymi ich darczyńcami postanowili uczcić ten jubileusz. Chcieli to zrobić, spełniając wolę Niepokalanej objawioną trójce portugalskich pastuszków, tzn. modląc się na różańcu i zachęcając do tego innych. Pod hasłem „Sto różańców na stulecie Fatimy” SKCh im. Ks. Piotra Skargi zorganizowało na terenie większych miast Polski publiczne spotkania modlitewne, na które zapraszano wszystkich chętnych.
Konwencja o zapobieganiu i przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej została przyjęta przez Komitet Ministrów Rady Europy w dniu 7 kwietnia 2011 r., a otwarta do podpisu i ratyfikacji dnia 11 maja 2011 r. Nastąpiło to pomimo tego, że „szereg państw nie było zadowolonych z tekstu Konwencji, który nie był negocjowany w duchu osiągnięcia jak najszerszego konsensusu”. Zignorowano przy tym głosy dziesiątków tysięcy obywateli, którzy dali swój wyraz sprzeciwu wobec konwencji m.in. w akcjach organizowanych przez Stowarzyszenie ks. Piotra Skargi.
Przyjęcie Konwencji stanowi konsekwencję procesu zapoczątkowanego na początku lat 90.ubiegłego wieku w ramach Rady Europy, dotyczącego zapobiegania wszelkim formom przemocy względem kobiet.
Prowadzona przez Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. ks. Piotra Skargi akcja „święty Benedykcie broń mnie od złego” to ważna pomoc na trudne czasy. W jej ramach Stowarzyszenie udostępnia korespondentom pakiet, którego głównym „elementem” jest piękny medalik krzyżowy świętego Benedykta.
Akcja „Stop Komunii Św. na rękę!” to wyraz sprzeciwu wobec stwarzania okazji do profanacji Najświętszego Sakramentu. Bo że do profanacji dochodzi, jest empirycznie stwierdzonym faktem, któremu nie da się zaprzeczyć – mówi Sławomir Olejniczak, prezes Stowarzyszenia Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi w rozmowie z red. Jerzym Wolakiem. Przytaczamy obszerne fragmenty wywiadu opublikowanego w 77. numerze magazynu „Polonia Christiana”.
Czy jest Pan protestantem?
– ???
Taka konkluzja wynika z reakcji na akcję Stop Komunii Świętej na rękę! W katolickiej prasie można było przeczytać niedwuznaczną sugestię, iż ten, kto zorganizował tę akcję, „stawia się w opozycji do Boga, choćby był tak przekonany, że walczy dla Niego, jak Luter”.
– To bardzo ciekawe, bo Lutra się obecnie stawia na piedestale, nawet pomnik w Watykanie mu postawiono, więc może się okazać, że za kilkaset lat i nam pomnik wystawią. Skoro autorzy tego typu wypowiedzi są tak bardzo otwarci na ekumenizm, to dlaczego nie są otwarci na nas?